In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam… – Column Massih Hutak

Massih Hutak is muzikant, schrijver en onderdeel van grassroots beweging Verdedig Noord. Hij schreef speciaal voor ons deze column, met een Nieuwjaarswens voor de stad.

In dit nieuwe jaar wens ik Amsterdam gezondheid. Duurzaamheid. En dan vooral niet duur. Per persoon verspillen jaarlijks 60 kilo voedsel in deze stad. 100.000 Amsterdammers hebben mogelijk te weinig geld voor gezonde voeding. Tegelijkertijd las ik in de krant dat er 100.000 kilo verse wortels waarschijnlijk vernietigd zullen worden, omdat supermarkten ze niet af willen nemen. Waarom? Omdat ze vanwege extreem weer een moeilijk groeiseizoen hadden en daardoor niet voldoen aan het schoonheidsideaal van supermarkten.

In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam welzijn, voorbij welvaart. Op dit moment is ons welzijn vooral gestoeld op economische welvaart. Alles moet uitgedrukt worden in financiële waarden, anders bestaat het niet (echt). Alles moet wijken voor rendement. Ik wens ons rijkdom voorbij geld. Ik wens ons wijsheid voorbij diploma’s. Ik wens ons eenheid voorbij uniformiteit.

In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam visie. Dat we durven te zien wat we niet herkennen. Dat we durven te zijn wat we niet erkennen. Dat we durven te geloven wat we niet begrijpen.

In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam klimaatprotesten die uitgesproken politiek zijn. Nog meer. Waar wederom op spandoeken en borden politici en bedrijven worden opgeroepen tot échte actie. Waar wel uitgesproken de verbanden worden gelegd tussen klimaatverandering en kolonialisme en racisme. Waar de klimaatbeweging net zo kleurrijk is als de biodiversiteit waar het zich om bekommert.

In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam verkoeling. Want mensen hun hoofd is heet. Meer dan de helft van de mensen in onze stad had last van hitte het afgelopen jaar. Dit gebeurde vooral in wijken waar de energie- en isolatiearmoede het hoogst is. Arme wijk, warme wijk. Zo’n 63.000 huishoudens kampen met energiearmoede. Een geweldig initiatief zoals de Fixbrigade - die bij minima de huizen gratis isoleerde - wordt vervolgens niet erkend en gefaciliteerd. Omdat in deze stad de juridische kaders enkel bestaan om belangen van marktpartijen te beschermen. Met als resultaat de volledige teloorgang van publieke waarden. Aan de ene kant hebben we onze mond vol van verduurzaming en maken we de stad autoluw. Aan de andere kant kappen we drie duizend bomen en bouwen we een nieuwe wijk die we vervolgens verkopen als ‘de tuin van de stad’.

In het nieuwe jaar wens ik Amsterdam adem. De helft van de mensen in onze stad maakt zich zorgen over de luchtkwaliteit. Tegelijkertijd zie ik bij ons in Noord alleen luchtfilters op scholen waar de kinderen allemaal op elkaar lijken en waar de ouders allemaal op elkaar lijken. De schoonste en gezondste buurten worden in deze stad gebouwd voor de mensen met de dikste portemonnees. Met als resultaat nog meer eco-elites en nog meer groene segregatie. Ons welzijn is vooral gestoeld op economische welvaart. Alles moet uitgedrukt worden in financiële waarden, anders bestaat het niet, of althans niet echt. Alles moet wijken voor de rijken.

Ik wens ons rijkdom voorbij geld. Ik wens ons wijsheid voorbij diploma’s. Ik wens ons eenheid voorbij uniformiteit. We moeten terug van de solitaire stad naar de solidaire stad. Dat vereist lef en eigenzinnigheid. En laat ons Amsterdammers daar nou net genoeg van hebben. Geen duurzaamheid zonder rechtvaardigheid. Die scheiding heeft onze stad diep getroffen en geblesseerd. Laten we samen strijden voor elkaars welzijn. En gaan van de gewonde stad naar de gezonde stad. Voor iedereen.