Interview: Van kunstenaar naar fabriekseigenaar

In gesprek met Vera Bachrach van Coco Conserven

Coco Conserven is één van de jongste en kleinste fabrieken in metropoolregio Amsterdam. Een jaar geleden bouwden ze een oude granatenfabriek in Zaandam om tot een conservenfabriek. Daar produceren ze culinaire en duurzame gerechten in blik zoals ganzenrillette, ribollita en een ragu classico. Wie dacht dat maaltijden uit blik een culinaire misdaad was heeft het mis. In de blikken van Coco Conserven proef je verfijnde gerechten. Wie Coco Conserven in huis haalt is ook heel duurzaam bezig. Blik kun je lang en ongekoeld bewaren, oftewel minder verspilling en weinig energieverbruik. Daarbij volgen ze de seizoenen en ontwikkelen ze bij voorkeur recepten met reststromen, overschotten en minder courante delen van dieren. We spreken met één van de oprichters, Vera Bachrach (28 jaar), woonachtig in afwisselend Amsterdam en een boshuis in Elspeet.

Waar bestaat jouw dagelijks werk uit?
“Ik houd mij bezig met het uitzetten van de strategie en wissel dat af met operationele zaken. Zo bedenken we wat we gaan maken binnenkort, maar ben ik tussendoor etiketten aan het plakken en bestellingen aan het rondbrengen. Daarbij praat ik met een hoop mensen zodat onze blikken op veel plekken te koop zijn.”

Hoe is jouw interesse in voedsel ontstaan?
“Ik was één van de eerste studenten van Future Planet Studies aan de Universiteit van Amsterdam. We bespraken daar thema’s als energie, grondstof schaarste en water. Voedsel raakt alles, het is een paraplubegrip en heeft op alle domeinen van het leven effect. Na mijn studie startte ik met een aantal vrienden De Tostifabriek waar we een installatie bouwden in de stad met de grondstoffen (o.a. graan, sla, koeien, varkens) voor de ingrediënten die uiteindelijk een tosti vormen. Met dit project zaten we middenin het oog van de orkaan van het debat rondom voedsel. Dit was bij uitstek een kunstproject. Na 9 maanden hadden we de meest onduurzame tosti’s ooit gemaakt, maar we hadden wel iets geagendeerd. Toch bleef er een onvoldaan gevoel hangen. We wilden iets creëren wat bestaansrecht heeft, iets toevoegt en z’n eigen broek kan ophouden.

Toen dachten we terug aan koe Els van De Tostifabriek. Zij was zo’n leuke koe dat we haar graag wilden houden. We wilden haar leven recht doen en kregen zo het idee om haar in te blikken, zodat we haar altijd konden bewaren. We kwamen erachter dat blik superduurzaam is en z’n waarde behoudt. Het was de start van de blikkenrevolutie.”

Jullie runnen de fabriek met mensen die een totaal andere achtergrond hebben. Hoe is het om als groep kunstenaars een fabriek te runnen?
“Dat voelt heel maf en soms niet altijd even goed, want we hebben ook nog steeds artistieke ambities. Dat proberen we ook zoveel mogelijk onderdeel te laten zijn van de fabriek. We denken bijvoorbeeld aan het inblikken van een kudde schapen of een aangespoelde walvis. Toen we begonnen met het blik aan de man te brengen kwamen we erachter dat een mini-fabriek gelijk te klein is. Om het echt rendabel te maken moet je opschalen. Je moet dus in hart en nieren een ondernemer zijn, maar dat zijn we niet. Daarom moeten we op zoek naar een duurzame voedselondernemer, zodat wij walvissen kunnen inblikken.”

Aan welke bedrijven neem je een voorbeeld?
“Ik vind het heel knap wat bijvoorbeeld Tony Chocolonely en Brandt & Levie doen. Ze willen goede en lekkere producten maken dat minimaal effect heeft op mens, natuur en milieu. Normaal blijven dat soort initiatieven klein en lokaal, maar zij hebben de ballen gehad om op te schalen en durven daarbij risico’s te nemen.”

Waar wil je over tien jaar staan met Coco Conserven?
“Over tien jaar ben ik allang geen directeur meer van een blikkenfabriek, maar hoop ik wel dat uit blik eten vast onderdeel is geworden van het dieet en mensen het ook als een culinaire maaltijd zien. Ik wil dat Coco Conserven over tien jaar een bloeiend bedrijf is en dat de mensen die er werken gelukkig zijn en mensen die de producten kopen er blij mee zijn. Ik hoop dat we tegen die tijd nog steeds geen concessies hebben gedaan aan het idee wat voedsel zou moeten zijn.”

Als je één dag de regels mocht bepalen, wat zou je direct veranderen?
“Op dit moment worden er regels gesteld door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit wat betreft de houdbaarheid van producten. De ruimte die zij geven zou ik oprekken zodat we meer kunnen doen met reststromen en overschotten.”

Jullie zijn nu één jaar bezig, is er iets waar jullie behoefte aan hebben?
We zouden heel blij zijn met leuke reststromen en overschotten waar nu niets mee wordt gedaan. Wij kunnen deze stromen met onze blikken gaan verwaarden. Zo moeten vissers met de nieuwe bijvangstwet alles wat ze vangen aan wal brengen. Daar kunnen vissen bij zitten waar niemand mee weet wat ze moeten doen. Dat willen we gaan inblikken! Mochten er reststromen zijn, bijvoorbeeld met de boycot uit Rusland, laat het ons weten!

Meer weten over Coco Conserven? Kijk op de site: www.cococonserven.nl en neem contact op met Vera Bachrach

Foto's door Jordi Huisman